Sudeći po prvim nastupima, izgleda će najtragikomičnija skupina na predstojećim izborima biti ipak Demokrate. Kampanja praktično nije ni počela, a već se samozvani “spoj mladosti i iskustva” narodski rečeno, tako isprosipao. I Bečić, i Lekić, sve sa “nezavisnom” novinarkom Ćirovičkom… Iskreno, svi zajedno djeluju nekako otužno. Kako i ne bi kad stariji odlično znaju da na mlade “crvene kravate” mogu prenijeti samo iskustvo iz poraza i prelijetanja iz partije u partiju. Po nepisanom pravilu – iz gubitničke u gubitničku…
Žalosno je slušati da čelnici partije koja sebe promoviše kao evropsku, u većinskoj Crnoj Gori, u svojim političkim oponentima vidi sve same neprijatelje. Istina, mogu podijeliti i iskustvo iz gubljenja na vlasti na lokalnom nivou, i to u najrazvijenijim opštinama, u kojima su ih prozvali “partija za zbrinjavanje rodbine”. Iz tog iskustva je vjerovatno i po prvi put uvođenje zvanja “neprijatelj” u crnogorsku političku leksiku za političke protivnike. Šta bi s njihovim sloganom “pobjede a ne podjele”, na koji su izgleda zaboravili zauzeti pričom o svom “planu od sedam tačaka”, koji opozicija vjerovatno nije shvatila, pa ga je odbila. I tako tumaraju neshvaćeni ni od većine u Crnoj Gori koja čini vlast, niti od kolega iz opozicije.
Ako se po jutru dan poznaje, tzv. “druga Amfilohijeva postava” odlučno je krenula u još jednu izgubljenu izbornu bitku. Ali za one koji uđu u parlament ostaje mogućnost da još četiri godine ne rade ništa, a da primaju plati. Zbilja, i to iskustvo mogu prenijeti svom podmlatku.
Nikola Pešić, predsjednik Savjeta mladih DPS Crne Gore
