Šešelj nije uvrijedio uvaženu poslanicu Draginju Vuksanović – Stanković, niti Cetinjane. Rashodovana politička olupina, to ne može da učini, jer da bi neko uvrijedio i on sam mora da vrijedi. A na političko-medijskoj buvljoj pijaci, Šešelj je sebe doveo do statusa – nule: žalosnog klovna koji više nikog i ne uspijeva da zasmije, sem nesrećnog urednika Happy televizije (čija je supruga uzgred, upravo sa Cetinja).
Zato Šešelj, kad pljuje, to pada na Vučića, i na Mandića, i na Krivokapića, i na sve one koji „Srpski svet“, „Otvoreni Balkan“, „Evropu sad“ i svaku sličnu marketinški upakovanu besmislicu pokušavaju da prodaju građanima Crne Gore, iako iz tog kič šarenila, na federu iskače, klovn sa Šešeljevim likom. Jer, nažalost, vojvoda od zarđale kašike, mjera je velikosrpske ideologije, koja će završiti baš onako kako i njen promoter, na nekom otpadu, odbačena od pristojnog i normalnog svijeta.
Miloš Nikolić, portparol i poslanik DPS-a u Skupštini Crne Gore
