Poznato je da bez kulturnoga nasljeđa nijedan narod ne može pretendovati da ostane u zajednici civilizovanoga svijeta. Najmanje je upitno može li uopšte opstati bez svoje kulture, a nama se danas prisvaja ili negira čitavo kulturno nasljeđe.
Iako je prisvajanje uvijek potezano kad su pokretani iredentistički zahtjevi, ili kad su se zavojevači spremali da pokore slabije, biće da je ovo što se zbiva u nas jedinstven slučaj u Evropi. Iskušava se malobrojni, ali istorijski bezbroj puta potvrđeni narod – da se odrekne svoje istorijske i kulturne prošlosti, a time i svojega identiteta. U takvu situaciju crnogorsko kulturno nasljeđe nije dovedeno zbog poraza naroda na bojnome polju, a ni gubljenjem države, nego izlivima nacionalističkih i šovinističkih strasti i svijesti, koju demonstriraju sluge velikosrpske, kleronacističke politike.
U tom košmaru prvo se na udaru našlo sve što je najvrednije svakom narodu kojem prijeti opasnost da podlegne asimilaciji ili nestanku, našla se na udaru crnogorska kulturna baština, crnogorski jezik, na koncu će se udariti i na državne granice.
Crnogorska kulturna baština devastirana je i omalovažavana nerazumnim i primitivnim postupcima instruiranih pojedinaca i zlonamjernihklerikalnih kolektiva.
Najsnažniji udar s nesagledivim posljedicama bio je demonstriran potpisivanjem tzv. “Temeljnog ugovora” kojom su GP URA i njihov lider Dritan Abazović te ostali sljedbenici zločinačke politike Dimitrija Ljotića, Nikolaja Velimirovića i Draže Mihajlovića, kompletnu crnogorsku kulturno-istorijsku baštinu i groblja stavili na raspolaganje Crkve Srbije, čiji je centar u Beogradu.
Radi se o aktu, koji je smišljeni napad na crnogorski nacionalni identitet, jer je autokefalna Crnogorska pravoslavna crkva dugo bila jedan od najvažnijijih konstitutivnih elemenata crnogorskoga identiteta.
Drugi stub crnogorskoga nacionalnog identiteta jeste crnogorski jezik.
Uzimajući u obzir aktuelne pokušaje diskriminacije nacionalnih Crnogoraca i oslanjajući se na Ustav nezavisne, suverene, međunarodno priznate države Crne Gore, Skupština Prijestonice Cetinje na osnovu člana 72, stav 1, alineja 2 Statuta Prijestonice Cetinje, na sjednici održanoj ove godine donosi
R E Z O L U C I J U
podrške i zaštite Fakulteta za crnogorski jezik i književnost
kojom dajemo punu podršku FCJK te istovremeno:
• S gnušanjem osuđujemo svojevrsni politički pamflet ostrašćenoga urednika Srdana Kosovića, koji je perfidni smišljen i plasiran na medijskoj platformi Vijesti;
• Snažno se protivimo monstruoznom naumu, da se ohrabre oni koji mrze i koji žele gašenje FCJK te da se kod onih koji bi ga branili izazove sumnja;
• Nepokolebljivo izražavamo svoju spremnost za institucionalnu i vaninstitucionalnu odbranu prava na crnogorski jezik, prava polaznika i zapošljenih na tome fakultetu, shvatajući da je ovo uvertira za nastavak sistemskoga, anticrnogorskoga djelovanja te pokušaja zatvaranja FCJK.
U budžetu Prijestonice predviđeti sredstva za stipendiranje najboljih studenata master i doktorskih studija koji su osnovni studij završili na FCJK (kao doprinos osnaživanju montenegristike).
Odbor DPS Prijestonice
