Svojim najnovijim “proglasom” (namijenjenom istoriji, jer mu u Beogradu svejedno ništa ne vjeruju) mitropolit Amfilohije je, tvrdnjom da se ne miješa, otvoreno, ciljno potvrdio da njegovo višegodišnje miješanje u politiku, pred predstojeće izbore doživljava svoju kulminaciju, i da on lično i njegovi najbliži saradnici uvlače SPC u partijsku izbornu kampanju. Da li kao nečiji izvršioci, ili je njihova autentična želja da prinesu Crnu Goru kao žrtvu na oltar srpstva, ili i jedno i drugo, svejedno je.
Naredbom “vjernom narodu“ da izađu na izbore i instrukcijama za koga da ne glasaju, jasno je da Amfilohije šalje direktivu za koga da glasaju. Svako razumije da su politički favoriti Amfilohija oni koji Crnu Goru vide kao provinciju Srbije, razdržavljenu teritorijalnu oblast koja bi se u pogodnom trenutku, nacionalno prekomponovana i očišćena od Crnogoraca priključila “srpskim zemljama”. To je san i Amfilohija, i njegovog političkog nalogodavca u Crnoj Gori Andrije Mandića ali i raznih falsifikatora istorije, koji su taj svoj “manifest” nedavno prezentirali u beogradskoj vladinoj “Politici”. Zato je svima jasno, da litije nisu nikad ni bile mirni protest protiv Zakona o slobodi vjeroispovijesti. One su od samog početka pokušaj mobilizacije naroda da na predstojećim izborima glasaju za one koji im nude “srpsku Podgoricu”, o kojoj u sevdahu javno peva i patrijarh srpski Irinej.
Svojim višegodišnjim činjenjem, političkim govorima u formi crkvenih besjeda, favorizovanjem opozicije, okupljanjem opozicionih lidera, forsiranjem zlokobne priče o nekakvom “ bratoubilaštvu”, uključivanjem sveštenstva u pobune protiv legitimne vlasti, kao nedavno u Budvi, i mnogim drugim postupcima upravo je Amfilohije SPC u Crnoj Gori, pozicionirao kao parapolitičku organizaciju. Demokratska partija socijalista i njen predsjednik, su samo stvari nazvali pravim imenom i to ćemo i ubuduće raditi, bez obzira koliko je neprijatna činjenica da jedna vjerska organizacija sebe kompromituje svojim neskrivenim političkim ambicijama.
Kao što ćemo isto tako, svaki put isticati, da znamo da DPS i njen predsjednik Milo Đukanović nisu trn u oku Amfilohijevoj crkvi zbog nekog zakona, makar se on bavio i vjerskim zajednicama, već zbog činjenice da smo na braniku koncepta Crne Gore, kao stabilne i sigurne države svih njenih građana u kojoj se pripadnici svih nacija i vjera osjećaju slobodno i ravnopravno. U takvoj Crnoj Gori nema mjesta nacionalnim prebrojavanjima i raznim nacionalističkim eksperimentima. Tu predstavu u našoj Crnoj Gori nećete gledati, bez obzira na režiju i scenografiju koju ste planirali.
Demokratska partija socijalista Crne Gore
