Zanimljivi su slučajevi poput onih iz Evrope sad, koji slave pobjede na izborima na kojima – nijesu učestvovali.
Da jesu, vjerovatno bi sinoć u Tuzima prošli kao politički oci nekih od njihovih čelnika, iz SNP-a, razumije se.
A to što nijesu mogli sastaviti ni listu u multikonfesionalnoj sredini kakve su Tuzi, jasno govori o “građanskoj” orijentaciji Evrope sad.
Razumijemo ih, naravno, nakon što su u Rožajama i u Plavu ostali ispod cenzusa – ovog puta odlučili su i da uopšte ne ulaze u takve avanture koje na kraju rezultiraju krahom.
Što se tiče toga da je DPS “nekada najjača partija” – evo priznajemo, vi ste najjača partija, samo što ste ostali ispod ili malo iznad cenzusa u pola opština u kojima ste nastupili, što u nekim od najvećih nijeste mogli prebaciti ni 10 odsto, a posebno jer ni u jednoj jedinoj opštini u kojoj ste nastupili nijeste dobili najveći broj glasova. Što nemate ljude i kadrove nego vam je najjači adut, apostol Stijović, promoter nacionalistički simbola i bivši ministar poljoprivrede poznat po tome što je pravio selfije po afričkim plažama dok su poljoprivrednici vapili u Podgorici za pomoć. Ali, neka vam bude – najjači ste.
Sa druge strane, za razliku od lokalnih izbora na kojima su bili nijemi posmatrači, najviše što su mogli na državnom nivou bilo je da se pojave sa zamjenikom kandidata – krajnje neharizmatičnim populistom u pokušaju, koji je toliko “uvjeren” u sopstvenu pobjedu da već po televizijama najavljuje za koga će glasati u drugom krugu.
Jasno mu je, kao i svima – v.d. kandidat će u drugom krugu, baš kao i njihova stranka sinoć u Tuzima, biti samo puki posmatrač.
Andrija Radman, član Izvršnog odbora DPS Crne Gore
