Moramo da primijetimo da je i juče u Baru, još jednom bilo evidentno da se gospođa Draginja Vuksanović nije osvijestila nakon poraza koji je doživjela na predsjedničkim izborima. Očigledno joj niko nije javio da se njena privremena uloga neslavno završila imenovanjem Ivana Vujovića za nosioca liste u Podgorici. Njen politički kapital, ako ga je ikada i bilo, je “poharan”. A krivca za tu poharu neka potraži u redovima svoje stranke, DPS joj tu ne može ništa pomoći.
Partija koja je izdala svoju državu i ne treba da čestita praznik te države, jer tim činom samo podsjeća na svoj nečasni put i konvertitstvo, na sve političke i druge “dilove” kojima je Ranko Krivokapić trgovao nacionalnim interesima. Zato je danas tamo gdje jeste: izolovan i napušten i od onih kojima je služio. Tužan kraj karijere nekoga ko je sanjao da bude “evropski premijer”, pokušao da se proda Bečiću skuplje od Abazovića i na kraju završio kao pisac jeftinih političkih pamfleta. Ipak, ovo gorko iskustvo, ovog vazda nerealno ambicioznog političara, ljekovito je za crnogorsko društvo, jer samo potvrđuje činjenicu da je izdaja u Crnoj Gori tradicionalno prezrena i kažnjena.
Opštinski odbor DPS-a Bar
