Tragikomično je slušati kada Dritan Abazović, vicepremijer u prethodnoj i premijer ove odlazeće vlade, govori da je rastjerivanje investitora i aktuelno stanje u ekonomiji posljedica perioda tridesetogodišnje vlasti DPS.
Krajnje su licemjerni takvi njegovi navodi kada se zna da prethodne dvije godine karakteriše vrijeme tmurne ekonomske stvarnosti Crne Gore u kojoj bilježimo brojne odlaske stranih investitora i svjedočimo gašenju preduzeća koja su izvozila iz Crne Gore. Tako je otišao Aman i u tom slučaju pokrenuta arbitraža sa potencijalno veoma lošim posljedicama po našu državu, ugašen je KAP, Duvanski kombinat, Željezara, Montenegro Airlines, a Katari Diara odustao od višemilionskog projekta u Plavim Horizontima…
Evidentno je da su neodrživa zakonska rješenja iz oblasti ekonomske politike dvije vlade iz post tridestoavgustovskog perioda za svoj rezultat imale rast stope nezaposlenosti i inflacije, pad izvoza, rast javnog duga, preko 50 miliona eura duga Fonda zdravlja, preko 40 miliona eura nedostatka za socijalne usluge i servise.
Za vrijeme ove dvije vlade ništa nije urađeno sem što su se pompezno zamajavali građani pričama o milijardama iz Japana, 1.000 novih radnih mjesta u Pljevljima i brojnim drugim populističkim trikovima.
Neodgovorne i neznavene vlade državu su skrenule sa njenog kolosjeka razvoja, stabilnosti i napretka kojim je do 30. avgusta 2020. godine sigurno koračala. Uostalom da vlade čiji je glavni stožer bila naša partija nijesu sve ovo izgrade u prethodne tri decenije Abazović i njegova družina ne bi imali šta da unište za dvije godine svoje vlasti.
Miloš Nikolić, portparol i poslanik DPS-a u Skupštini Crne Gore
