Juče smo u Skupštini bili svjedoci flagrantnog kršenja Ustava Crne Gore i ustavnog puča koji je počinjen od strane parlamentarne većine od 30. avgusta 2020. godine, usvajanjem Zakona o izmjenama dopunama Zakona o predsjedniku Crne Gore. ”Silom na sramotu” Zakon je predložen po hitnom postupku iako zato nijesu postojali opravdani razlozi utvrđeni Poslovnikom Skupštine Crne Gore.
Po hitnom postupku predložen je zakon koji protivno članu 147 Ustava Crne Gore predviđa retroaktivno dejstvo sa upitnim razlozima postojanja javnog interesa za njegovu retroaktivnost. Prema obrazloženju predlagača ovog Zakona koji su za njegovu pripremu koristili uvoznu pamet nekog nepoznatog eksperta, javni interes je u tome da se pošto – poto mandat povjeri gospodinu Lekiću i time konačno disciplinuje “neposlušni” predsjednik Crne Gore, odnosno Milo Đukanović.
Obrazloženje postojanja javnog interesa je da se dobije nova Vlada koja će imati podršku 41 poslanika bolje reći neke maglovite nepostojane većine. A samo prije nekog vremena priznali su puni legitimitet odlazećoj vladi Dritana Abazovića glasanjem za razrješenje ministara kojima je izglasano nepovjerenje zajedno sa premijerom. Kakva je žurba gospodo iz parlamentarne većine?
To što je svaki član zakona suprotan Ustavu Crne Gore, što se zakonom bez ustavnog osnova utvrđuju, proširuju ili umanjuju nadležnosti predsjednika Crne Gore, a koje su jasno utvrđene u članu 95 Ustava, to što se suprotno članu 98 Ustava utvrđuju uslovi za razrješenje predsjednika ili uslovi za skraćenje mandata Skupštini, što je zakon u cjelosti protivan članu 11 Ustava Crne Gore kojim je jasno uspostavljena podjela vlasti, za predlagače odnosno sada već poslanike koji su ga usvojili ne znači gotovo ništa. Zato su licemjerne izjave nekih koleginica iz parlamentarne većine da “nije dobro zakonom mijenjati Ustav, ali je bilo neophodno” kako bi se djelovalo na opstrukcije jer ne postoji funkcionalan Ustavni sud. Na čije se opstrukcije misli? Je li na uzdržane glasove za kandidate Ustavnog suda od strane njene koleginice iz klupe koja je bila ni manje ni više nego uzdržana 18 puta? Nije neophodno i nema opravdanja ovakvoj zloj i destruktivnoj namjeri.
A namjera je jasna – udariti u ustavne temelje Crne Gore urušiti jedinu instituciju koja ima neupitni i najveći legitimitet u Crnoj Gori, i koja je jedina ostala na braniku nezavisne suverene i građanske Crne Gore.
Jovanka Laličić, poslanica DPS-a u Skupštini Crne Gore
