Abazovićeva poruka da tužilaštvo treba naknadno da utvrdi vjerodostojnost falsifikovanih transkripta, na osnovu kojih je on prethodno lansirao aferu, ispisao optužnicu u javnosti i presudio, je licemjerna i bezobrazna.
U svom revanšističkom pohodu, čiji je krajnji cilj da se zadrži na vlasti, i sebe prikaže kao ugroženog borca protiv kriminala, Abazović zaboravlja da ga činjenice demantuju, jer je mnogo bliži imidžu osobe povezane sa kriminalcima. Čak toliko bliskog i intimnog sa škaljarskim kriminalnim klanom da ga od milošte zovu „brat Abaz“.
Svakome je jasno, da gdje je Abazović tu je i kriminal: šverc cigareta, kadriranje škaljaraca u bezbjednosnom sektoru kojim je on upravljao, rašireno korišćenje kriptovanih telefona kojim su se služili on i njegovi saradnici i niz drugih nepočinstava, raskrinkavaju umišljenog borca protiv kriminala.
Današnjim pokušajem da etiketira novinare i medije, samo zato što nema odgovor na pitanje zašto zloupotrijebljava Vijeće za nacionalnu bezbjednost i institucije, u maniru je najgorih autokrata. Arogancija koju pokazuje prema medijima koji ne sarađuju sa njim u pokušaju lansiranja ove afere, neće mu pomoći da izbjegne veoma logična pitanja o svojim očiglednim vezama sa kriminalnim strukturama, kojima služi sa pozicije koju već godinu dana uzurpira.
Demokratska partija socijalista Crne Gore
