Da kratko traje briga za brojne nikšićke porodice od strane davno smijenjenog premijera Dritana Abazovića, predsjednika Opštine Nikšić Marka Kovačevića i njegovog partijskog saborca, prvog čovjeka EPCG Milutina Đukanovića, nažalost, pokazuje i primjer Željezare.
Činjenica da je devedeset radnika, ne tako davno, angažovanih po osnovu ugovora o djelu u ovoj fabrici, poslato kući, čime je, u doba ove i ovakve ekonomske krize, dodatno udareno na porodične budžete koji su i onako suviše pogođeni inflacijom koja divlja, govori u prilog tome da zabrinutost ova tri samoproklamovana spasitelja traje taman koliko i predizborna kampanja.
Sramotno je ovakvo ophođenje predstavnika vlasti i u Nikšiću, i u Crnoj Gori, koji djelima pokazuju da im poigravanje s ljudskim sudbinama nije strano, naročito ne onda kad je neophodno izvršiti politički pritisak i kroz ucjene dobiti koji procenat više na “fer, korektnim i slobodnim” izborima.
Na ono što smo više puta upozoravali, desilo se. Ovoj vlasti ljudi samo služe kao lutke u pozorištu u kojem ih režiseri Abazović, Kovačević i Đukanović iskoriste i nakon odrađenih zadataka odbace.
Nažalost, ista sudbina čeka brojne zaposlene u Solaru, EPCG, Pošti i drugim preduzećima. Napokon i građani shvataju, doduše na veoma bolan način, da su na vlasti i u državi i u Nikšiću obični manipulatori.
S tim u vezi, jasno je da pomahnitali populizam stiže na naplatu u gradu pod Trebjesom, te da neće morati da prođe dugo da se isto desi Spajiću i njegovoj proevropskoj, izvinite, pročetničkoj družini.
Opštinski odbor DPS Nikšić
