Medijska artiljerija Srbije uperena ka Crnoj Gori, kao i učestale neprimjerene izjave njenih zvaničnika, jasno ukazuju da su i danas, 2020. godine, baš kao i mnogo puta do sada, bez obzira ko je na vlasti u Srbiji, spekulacije o ugroženom položaju srpskog naroda u bivšim jugoslovenskim republikama, nažalost neizostavne predizborne teme.
Kampanja u Srbiji, praćena histeričnom medijskom hajkom protiv Crne Gore i njenih institucija, aktivirala je i onaj najprizemniji sloj medijsko – političkog bašibozluka i u Srbiji i kod nas. Spremnošću da glumataju zabrinute za položaj srpskog naroda u Crnoj Gori i SPC, razni dačići, vulini i njima slični i u vlasti i u opoziciji, ovih dana traže put kako da se preporuče. Jednako oni koji ne bojkotuju, kao i oni koji bojkotuju izbore.
Živopisne scenografske elemente ove predizborne predstave, upotpunjuju lideri DF. Međusobno se takmičeći u vještini ko će jače i dalje klevetati svoju državu a istrajnije se boriti za interese tuđih. Ko će sebe predstaviti većom žrtvom, priželjkujući adekvatno priznanje, pohvalu iz Beograda, pare i ustoličenje na tronu “predstavnika Srba iz Crne Gore”. Položaju, oko koga se stvara već primjetna gužva.
I pored ovog očekivanog, predizbornog folklora, ipak nevjerovatna je lakoća kojom se već duže vrijeme, a posebno poslednjih dana, maloumno bagateliše strašna tragedija srpskog naroda i potcjenjuju njegove velike žrtve, poređenjem položaja Srba u Crnoj Gori i NDH, ili “pod Osmanlijama”, kako to izlapjelo ponavlja srpski patrijarh. Dok se predsjednik Srbije pribojava “nove oluje”, a bivši “predsednik sveta” politički bezubi vuk “novog Jasenovca”, u zemlji koja mu je prva dala podršku za tu funkciju. Svi samo traže kopču da se hvataju u nacionalističko kolo, dok ih položaj vjerskih zajednica u našoj državi interesuje koliko lanjski snijeg.
Što se konkretno, položaja SPC u Crnoj Gori tiče, on sve više nažalost postaje tema za političko potkusurivanje i nadgornjavanje uticaja na političkoj sceni ali i u ovoj vjerskoj zajednici. Vjerujemo da predstavnici SPC u Crnoj Gori znaju zašto im je preko Patrijarha poslata poruka iz Beograda, da “kumuju ovom stanju”. Šta god im srpski zvaničnici poručivali, nema rješenja položaja SPC u Crnoj Gori, van granica ove države.
SPC se ponaša kao da se ništa nije desilo, četrnaest godina od obnavljanja nezavisnosti države Crne Gore i njenog punog suvereniteta. A srpske političke, kulturne i vjerske elite nikako da se naviknu da je i Srbija država, pa po inerciji, tuđe brige brinu. Nadajući se da će tako lakše zataškati unutrašnje probleme i afere, i skrenuti pažnju s kosovskog pitanja. Maštajući da bi im Crna Gora mogla za to biti prava kompezacija. Uzalud vam trud, nećete nikad više pokoriti Crnu Goru, niti od Crnogoraca napraviti neprijatelje Srba.
Demokratska partija socijalista Crne Gore
