Tvrdnja SPC da se ne bavi politikom i da političke stranke nemaju uticaja na njene aktivnosti je prosto smiješna. Sjetimo se samo skorašnjih otvorenih mitropolitovih instrukcija vjernicima za koga da glasaju. I skandaloznog ponašanja sveštenika SPC koji su bili glavni organizatori ulične pobune u Budvi. Jedan od njih, Mijajlo Backović koji je, komandovao pobunom , javno je priznao: “Ovdje svi imamo isti cilj?!”
Na koji to cilj misli ovaj ratni veteran 63. padobranske brigade VJ, trenutno u ulozi sveštenika? Koji to “zajednički cilj” spaja SPC i one koji na ulici, nasilno ruše vlast? Odgovor je više nego jasan: ne pretjerivati s nasiljem, nego rušilačke namjere utopiti u “mirne litije” i tako ukloniti legitimno izabranu vlast, a onda nema ne samo Zakona o slobodi vjeroispovijesti, nego nikakvih crnogorskih zakona. Niti države Crne Gore.
SPC je nebrojano puta pokazala svoje političke ambicije i uzaludnu namjeru da mijenja vlast – i nikada se nije ogradila od neprimjerenih postupaka i izjava ne samo svojih sveštenika, ma koliko oni odstupali od osnovnih postulata hrišćanstva,nego ni svojih političara kao što je Mandić koji je u intervjuu jednoj srpskoj televiziji priznao da njegova partija “sa svojim sveštenicima” organizuje litije… Poslednji u nizu je zloslutni poziv sveštenika Jovana Plamenca, na linč čuvara reda i mira. Istog onog popa koji je u predvečerje izborne kampanje, oktobra 2016, objavio tekst pod nazivom: “Zašto ću glasati za Demokratski front?”.
Više je nego jasno da je mnogo dokaza koji potvrđuju jasnu političku agendu SPC u Crnoj Gori. Uvjereni smo da su upravo njeni politički ciljevi i ambicije, glavna prepreka rješavanju pravnog statusa Crkve u Crnoj Gori. Ipak, imajući u vidu nesporan politički i antidržavni angažman njenih sveštenika, bilo bi časnije da, kad već odbijaju da se u skladu sa pozitivnim propisima države Crne Gore registruju kao vjerska zajednica, to učine kao politička partija.
Demokratska partija socijalista
